Belang van de drinkwaterverordening

De drinkwaterverordening vormt de wettelijke basis voor een zeer goede drinkwaterkwaliteit. Het reguleert • de kwaliteit van het drinkwater,

• de waterzuivering,
• de taken van de waterleidingbedrijven en
• de controle van het drinkwater.

Zij zet de EG-richtlijn betreffende de kwaliteit van voor menselijke consumptie bestemd water om (Richtliijn 98/83/EG) in nationale wetgeving. De drinkwaterverordening is dus een verordening die in principe in heel Europa geldig is, maar nog niet op uniforme wijze in de landen wordt toegepast. In veel landen, bijvoorbeeld in Duitsland¹, Oostenrijk², Frankrijk³ of Luxemburg⁴ zorgen soortgelijke nationale voorschriften voor de kwaliteit van het drinkwater. Drinkwater mag geen pathogenen of stoffen bevatten in concentraties die schadelijk zijn voor de gezondheid (bijv. radioactieve stoffen of metalen). Bovendien moet het "zuiver en geschikt voor menselijke consumptie" zijn. Aan deze eisen wordt niet altijd voldaan. In juli 2018 heeft de EU bijvoorbeeld een schriftelijke aanmaning aan Ierland gestuurd wegens het niet nakomen van zijn verplichtingen uit hoofde van de Europese drinkwaterrichtlijn en wegens het toestaan van het overschrijden van de parameterwaarde van trihalomethaan (THM).⁵ 

De Europese richtlijn verplicht de lidstaten om elke drie jaar een drinkwaterrapport in te dienen. In Duitsland moeten 2.490 watervoorzieningsystemen worden gerapporteerd, die jaarlijks ongeveer 4,4 miljard kubieke meter drinkwater verdelen onder ongeveer 90% van de bevolking. De meetresultaten, die dateren van 2014-2016, toonden aan dat in 99 % van de gevallen aan de strenge eisen van de drinkwaterrichtlijn kon worden voldaan. Als de grenswaarden af en toe worden overschreden, betekent dit niet dat er een direct gevaar voor de gezondheid bestaat - het hangt altijd af van de hoogte en de duur van de overschrijding.⁶

Nieuwe drinkwaterverordening sinds begin 2018

Sinds 9 januari 2018 is in Duitsland een nieuwe drinkwaterverordening van kracht. Het doel van vernieuwing is het versterken van de drinkwaterkwaliteit in overeenstemming met de Europese normen. Een deel van de nieuwe regelgeving gaat verder dan de Europese eisen. Dit omvat het verbod op de introductie van voorwerpen en processen in drinkwatersystemen die niet voor de drinkwatervoorziening dienen, zoals breedbandkabels in drinkwaterleidingen. Bovendien wordt de microbiologische veiligheid verbeterd door frequentere tests op enterokokken, vooral in kleine installaties (zoals bijvoorbeeld bronnen van gastronomische bedrijven). Bovendien moeten de onderzoekscentra verdachte legionellabesmettingen rechtstreeks aan de gezondheidsautoriteiten melden, zodat passende maatregelen kunnen worden genomen.

De gezondheidsautoriteiten zijn wettelijk verplicht om regelmatig toezicht te houden op de waterwinning en -voorziening. De deelstaten en hun autoriteiten zijn verantwoordelijk voor de drinkwaterkwaliteit.

Focus op consumentenbescherming

De drinkwaterverordening is gericht op de bescherming van de consument. Het regelt niet alleen de drinkwatervoorziening in de stad en de kwaliteit van het drinkwater in medische voorzieningen of openbare gebouwen, maar geldt ook voor particuliere verhuurders. Warmwatersystemen boven een bepaalde grootte moeten bij de gezondheidsautoriteit worden geregistreerd en regelmatig worden gecontroleerd, omdat de gezondheid van de bewoners op geen enkel moment in gevaar mag worden gebracht door mogelijke besmetting van het water. De drinkwaterverordening is daarom de rechtsgrond voor de aansprakelijkheid van de exploitant in geval van schade aan de gezondheid.

¹_{www.bgbl.de/xaver/bgbl/start.xav;}
²_{www.ris.bka.gv.at/GeltendeFassung.wxe;}
³_{www.legifrance.gouv.fr/affichSarde.do;}
⁴_{eau.public.lu/legislation/index.html }
⁵_{europa.eu/rapid/press-release_MEMO-18-4486_de.htm }
⁶_{https://www.bundesgesundheitsministerium.de/service/begriffe-von-a-z/t/trinkwasser.html}